15,1 - 112: Zeus doorziet Hera's bedrog.

15,113 - 280: Ook Ares, Athene en Apollo bemoeien zich met de strijd.

15,281 - 389: De Trojanen komen tot bij de schepen.

15,390 - 514: Vuur bedreigt de schepen.

15,515 - 652: Hektor woedt.

15,653 - 746: Aias probeert het vuur van de schepen weg te houden.

εἰσωποὶ δ᾽ ἐγένοντο νεῶν, περὶ δ᾽ ἔσχεθον ἄκραι νῆες ὅσαι πρῶται εἰρύατο· τοὶ δ᾽ ἐπέχυντο. Ἀργεῖοι δὲ νεῶν μὲν ἐχώρησαν καὶ ἀνάγκῃ	655	Zo kregen de Trojanen de schepen voor ogen en rondom hen lagen de voorste, die het eerst aan land waren getrokken: zij stroomden toe en de Grieken weken noodgedwongen terug
τῶν πρωτέων, αὐτοῦ δὲ παρὰ κλισίῃσιν ἔμειναν ἁθρόοι, οὐδὲ κέδασθεν ἀνὰ στρατόν· ἴσχε γὰρ αἰδὼς καὶ δέος· ἀζηχὲς γὰρ ὁμόκλεον ἀλλήλοισι. Νέστωρ αὖτε μάλιστα Γερήνιος οὖρος Ἀχαιῶν λίσσεθ᾽ ὑπὲρ τοκέων γουνούμενος ἄνδρα ἕκαστον·	660	van die eerste schepen en zij drongen daar tezamen bij de tenten en verspreidden zich niet over het kamp, want lafheid en vrees hielden hen in hun greep; voortdurend schreeuwden zij elkaar toe. Nestor nu vooral, de Gerenische leider der Grieken, smeekte iedere man in de naam van zijn ouders:
ὦ φίλοι ἀνέρες ἔστε καὶ αἰδῶ θέσθ᾽ ἐνὶ θυμῷ ἄλλων ἀνθρώπων, ἐπὶ δὲ μνήσασθε ἕκαστος παίδων ἠδ᾽ ἀλόχων καὶ κτήσιος ἠδὲ τοκήων, ἠμὲν ὅτεῳ ζώουσι καὶ ᾧ κατατεθνήκασι· τῶν ὕπερ ἐνθάδ᾽ ἐγὼ γουνάζομαι οὐ παρεόντων	665	"Vrienden, weest mannen en laat je hart van schaamte tegenover de anderen vervuld zijn en laat ieder zijn kinderen indachtig zijn en je vrouwen en je bezit en je ouders, zowel de levenden als de gestorvenen: in hun naam, ook al zijn ze niet hier, doe ik een beroep op je
ἑστάμεναι κρατερῶς, μὴ δὲ τρωπᾶσθε φόβον δέ. ὣς εἰπὼν ὄτρυνε μένος καὶ θυμὸν ἑκάστου. τοῖσι δ᾽ ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν νέφος ἀχλύος ὦσεν Ἀθήνη θεσπέσιον· μάλα δέ σφι φόως γένετ᾽ ἀμφοτέρωθεν ἠμὲν πρὸς νηῶν καὶ ὁμοιΐου πολέμοιο.	670	om met kracht stand te houden en niet op de vlucht te slaan". Met deze woorden spoorde hij de moed in ieders hart aan. En Athene verdreef van hun ogen de geheimzinnige wolk van nevel en het licht klaarde voor allen op van weerskanten zowel van de schepen als van de vernietigende oorlog.
Ἕκτορα δὲ φράσσαντο βοὴν ἀγαθὸν καὶ ἑταίρους, ἠμὲν ὅσοι μετόπισθεν ἀφέστασαν οὐδὲ μάχοντο, ἠδ᾽ ὅσσοι παρὰ νηυσὶ μάχην ἐμάχοντο θοῇσιν. οὐδ᾽ ἄρ᾽ ἔτ᾽ Αἴαντι μεγαλήτορι ἥνδανε θυμῷ ἑστάμεν ἔνθά περ ἄλλοι ἀφέστασαν υἷες Ἀχαιῶν·	675	Zij zagen Hektor, goed in de krijgskreet, en zijn mannen, zowel die zich achteraf hielden en niet deelnamen aan het gevecht als die vochten bij de snelle schepen. Maar nog niet was het de trotse Aias naar de zin om daar te staan op een afstand bij de andere Grieken,
ἀλλ᾽ ὅ γε νηῶν ἴκρι᾽ ἐπῴχετο μακρὰ βιβάσθων, νώμα δὲ ξυστὸν μέγα ναύμαχον ἐν παλάμῃσι κολλητὸν βλήτροισι δυωκαιεικοσίπηχυ. ὡς δ᾽ ὅτ᾽ ἀνὴρ ἵπποισι κελητίζειν ἐῢ εἰδώς, ὅς τ᾽ ἐπεὶ ἐκ πολέων πίσυρας συναείρεται ἵππους,	680	nee, hij stapte met grote stappen over de dekken der schepen en hij zwaaide een grote, gladgeschaafde scheepsboom in zijn handen, tweeëntwintig el lang, met bouten aaneengeklonken. Zoals wanneer een man, bedreven in het berijden van paarden, nadat hij uit een kudde vier paarden heeft samengebonden
σεύας ἐκ πεδίοιο μέγα προτὶ ἄστυ δίηται λαοφόρον καθ᾽ ὁδόν· πολέες τέ ἑ θηήσαντο ἀνέρες ἠδὲ γυναῖκες· ὃ δ᾽ ἔμπεδον ἀσφαλὲς αἰεὶ θρῴσκων ἄλλοτ᾽ ἐπ᾽ ἄλλον ἀμείβεται, οἳ δὲ πέτονται· ὣς Αἴας ἐπὶ πολλὰ θοάων ἴκρια νηῶν	685	vanuit de vlakte hen naar de stad voortjaagt langs een door mensen gebruikte weg: velen zien het met bewondering, mannen en vrouwen en hij springt trefzeker steeds van het ene paard op het andere en die vliegen voort: zo rende Aias heen en weer over de vele dekken van de snelle schepen
φοίτα μακρὰ βιβάς, φωνὴ δέ οἱ αἰθέρ᾽ ἵκανεν, αἰεὶ δὲ σμερδνὸν βοόων Δαναοῖσι κέλευε νηυσί τε καὶ κλισίῃσιν ἀμυνέμεν. οὐδὲ μὲν Ἕκτωρ μίμνεν ἐνὶ Τρώων ὁμάδῳ πύκα θωρηκτάων· ἀλλ᾽ ὥς τ᾽ ὀρνίθων πετεηνῶν αἰετὸς αἴθων	690	met grote stappen en zijn stemgeluid steeg naar de hemel en steeds maar beval hij met vervaarlijke schreeuwen de Grieken hun schepen en tenten te beschermen. Maar ook Hektor bleef niet in de drom van zijn stevig gepantserde Trojanen maar, zoals een roodbruine adelaar afduikt
ἔθνος ἐφορμᾶται ποταμὸν πάρα βοσκομενάων χηνῶν ἢ γεράνων ἢ κύκνων δουλιχοδείρων, ὣς Ἕκτωρ ἴθυσε νεὸς κυανοπρῴροιο ἀντίος ἀΐξας· τὸν δὲ Ζεὺς ὦσεν ὄπισθε χειρὶ μάλα μεγάλῃ, ὄτρυνε δὲ λαὸν ἅμ᾽ αὐτῷ.	695	op een zwerm vogels van diverse pluimage, grazend langs de rivier, ganzen of kraanvogels of zwanen met lange hals: zo sprong Hektor recht af op het schip met de donkere steven; hem gaf Zeus een stoot in de rug met zijn machtige hand en hij vuurde het krijgsvolk om hem heen aan.
αὖτις δὲ δριμεῖα μάχη παρὰ νηυσὶν ἐτύχθη· φαίης κ᾽ ἀκμῆτας καὶ ἀτειρέας ἀλλήλοισιν ἄντεσθ᾽ ἐν πολέμῳ, ὡς ἐσσυμένως ἐμάχοντο. τοῖσι δὲ μαρναμένοισιν ὅδ᾽ ἦν νόος· ἤτοι Ἀχαιοὶ οὐκ ἔφασαν φεύξεσθαι ὑπ᾽ ἐκ κακοῦ, ἀλλ᾽ ὀλέεσθαι,	700	En opnieuw ontstond bij de schepen een bittere strijd: je zou zeggen dat ze elkaar in de oorlog onvermoeid en onuitputtelijk ontmoetten, zo hevig voerden zij strijd. Bij de strijdenden was dit de gedachte: de Grieken dachten niet meer aan de ondergang te ontkomen, maar verloren te zijn,
Τρωσὶν δ᾽ ἔλπετο θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν ἑκάστου νῆας ἐνιπρήσειν κτενέειν θ᾽ ἥρωας Ἀχαιούς. οἳ μὲν τὰ φρονέοντες ἐφέστασαν ἀλλήλοισιν· Ἕκτωρ δὲ πρυμνῆς νεὸς ἥψατο ποντοπόροιο καλῆς ὠκυάλου, ἣ Πρωτεσίλαον ἔνεικεν	705	maar bij de Trojanen leefde in hun binnenste de verwachting de schepen in brand te steken en de Griekse helden te doden. Met deze instelling stonden zij nu tegenover elkaar. Hektor greep dan de achtersteven vast van een zeedoorklievend schip, mooi en snelvarend was het, het had Protesilaos naar Troje
ἐς Τροίην, οὐδ᾽ αὖτις ἀπήγαγε πατρίδα γαῖαν. τοῦ περ δὴ περὶ νηὸς Ἀχαιοί τε Τρῶές τε δῄουν ἀλλήλους αὐτοσχεδόν· οὐδ᾽ ἄρα τοί γε τόξων ἀϊκὰς ἀμφὶς μένον οὐδ᾽ ἔτ᾽ ἀκόντων, ἀλλ᾽ οἵ γ᾽ ἐγγύθεν ἱστάμενοι ἕνα θυμὸν ἔχοντες	710	gevoerd, maar heeft hem niet teruggebracht naar zijn vaderland; om diens schip voerden Grieken en Trojanen een man tegen man gevecht met elkaar; en niet wachtten zij van ver af de aansuizende treffers van bogen en speren, nee, van dichtbij palstaand vochten zij gelijkgezind
ὀξέσι δὴ πελέκεσσι καὶ ἀξίνῃσι μάχοντο καὶ ξίφεσιν μεγάλοισι καὶ ἔγχεσιν ἀμφιγύοισι. πολλὰ δὲ φάσγανα καλὰ μελάνδετα κωπήεντα ἄλλα μὲν ἐκ χειρῶν χαμάδις πέσον, ἄλλα δ᾽ ἀπ᾽ ὤμων ἀνδρῶν μαρναμένων· ῥέε δ᾽ αἵματι γαῖα μέλαινα.	715	met scherpe bijlen en houwdegens en ook met grote zwaarden en lansen met punt aan weerszijden. Veel mooie zwaarden met donkergestreepte gevesten vielen op de grond, uit de handen der strijders geslagen, andere weer van hun schouders gescheurd, en de donkere aarde werd drassig van bloed.
Ἕκτωρ δὲ πρύμνηθεν ἐπεὶ λάβεν οὐχὶ μεθίει ἄφλαστον μετὰ χερσὶν ἔχων, Τρωσὶν δὲ κέλευεν· οἴσετε πῦρ, ἅμα δ᾽ αὐτοὶ ἀολλέες ὄρνυτ᾽ ἀϋτήν· νῦν ἡμῖν πάντων Ζεὺς ἄξιον ἦμαρ ἔδωκε νῆας ἑλεῖν, αἳ δεῦρο θεῶν ἀέκητι μολοῦσαι	720	Toen Hektor de achtersteven beet had, liet hij het uitsteeksel niet meer los uit zijn handen en hij beval de Trojanen: "Brengt vuur aan en heft allen tezamen krijgsgeschreeuw aan; nu schenkt Zeus ons de dag die tegen alle andere opweegt: de schepen te veroveren, die tegen de wil van de goden hierheen gekomen,
ἡμῖν πήματα πολλὰ θέσαν, κακότητι γερόντων, οἵ μ᾽ ἐθέλοντα μάχεσθαι ἐπὶ πρυμνῇσι νέεσσιν αὐτόν τ᾽ ἰσχανάασκον ἐρητύοντό τε λαόν· ἀλλ᾽ εἰ δή ῥα τότε βλάπτε φρένας εὐρύοπα Ζεὺς ἡμετέρας, νῦν αὐτὸς ἐποτρύνει καὶ ἀνώγει.	725	ons veel onheil hebben gebracht door de lafheid van de Ouderenraad, die, toen ik bij de achtersteven van de schepen wilde vechten, mij zelf steeds tegenhielden en het krijgsvolk binnenhield. Maar als de wijddonderende Zeus toen dan onze wens dwarsboomde, nu moedigt hij ons zelf aan en steunt ons".
ὣς ἔφαθ᾽, οἳ δ᾽ ἄρα μᾶλλον ἐπ᾽ Ἀργείοισιν ὄρουσαν. Αἴας δ᾽ οὐκέτ᾽ ἔμιμνε· βιάζετο γὰρ βελέεσσιν· ἀλλ᾽ ἀνεχάζετο τυτθόν, ὀϊόμενος θανέεσθαι θρῆνυν ἐφ᾽ ἑπταπόδην, λίπε δ᾽ ἴκρια νηὸς ἐΐσης. ἔνθ᾽ ἄρ᾽ ὅ γ᾽ ἑστήκει δεδοκημένος, ἔγχεϊ δ᾽ αἰεὶ	730	Dat zei hij en zij drongen nog meer op tegen de Grieken. Nu kon Aias niet meer standhouden, door schoten in het nauw gebracht, nee, hij moest iets terug met de dood voor ogen naar de stuurbank van zeven voet lang, weg van het dek van het evenwichtige schip: daar stond hij dan op de loer en steeds verjoeg hij de Trojanen
Τρῶας ἄμυνε νεῶν, ὅς τις φέροι ἀκάματον πῦρ· αἰεὶ δὲ σμερδνὸν βοόων Δαναοῖσι κέλευε· ὦ φίλοι ἥρωες Δαναοὶ θεράποντες Ἄρηος ἀνέρες ἔστε φίλοι, μνήσασθε δὲ θούριδος ἀλκῆς. ἠέ τινάς φαμεν εἶναι ἀοσσητῆρας ὀπίσσω,	735	van de schepen wanneer er eentje het rusteloos vuur aan wilde dragen. En steeds maar beval hij de Grieken met snerpende stem: "Vrienden, heldhaftige Grieken, volgelingen van Ares, wees toch mannen en denk aan je onstuimige weerkracht! Of denken jullie soms dat er achter ons nog helpers klaar staan?
ἦέ τι τεῖχος ἄρειον, ὅ κ᾽ ἀνδράσι λοιγὸν ἀμύναι; οὐ μέν τι σχεδόν ἐστι πόλις πύργοις ἀραρυῖα, ᾗ κ᾽ ἀπαμυναίμεσθ᾽ ἑτεραλκέα δῆμον ἔχοντες· ἀλλ᾽ ἐν γὰρ Τρώων πεδίῳ πύκα θωρηκτάων πόντῳ κεκλιμένοι ἑκὰς ἥμεθα πατρίδος αἴης·	740	of een of ander steviger bolwerk om de ondergang van de krijgers te keren? Geen enkele stad is hier in de buurt van schanswerk voorzien, waarin wij met een zegevierend volk ons teweer kunnen stellen; nee, in de vlakte vol stevig geharnaste Trojanen zitten wij klem, ver van het vaderland tegen de zee aan gedrongen.
τὼ ἐν χερσὶ φόως, οὐ μειλιχίῃ πολέμοιο. ἦ, καὶ μαιμώων ἔφεπ᾽ ἔγχεϊ ὀξυόεντι. ὅς τις δὲ Τρώων κοίλῃς ἐπὶ νηυσὶ φέροιτο σὺν πυρὶ κηλείῳ, χάριν Ἕκτορος ὀτρύναντος, τὸν δ᾽ Αἴας οὔτασκε δεδεγμένος ἔγχεϊ μακρῷ· δώδεκα δὲ προπάροιθε νεῶν αὐτοσχεδὸν οὖτα.	746	Daarom ligt het heil in onze daden en niet in verzaking van oorlog!" Zo riep hij en maakte jacht met zijn scherpe speer; en wie maar van de Trojanen de holle schepen naderde met een vlammende toorts, gehoor gevend aan Hektors bevel, hem ving Aias steeds op en verwondde hem met zijn lange lans: twaalf nam hij er zo te grazen, man tegen man, vlak voor de schepen.